Dezső Jász
| Dezső Jász | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 15-an de decembro 1897 en Carei |
| Morto | 11-an de oktobro 1981 (83-jaraĝa) en Berlino |
| Tombo | Malnova tombejo de Budapeŝto 
|
| Lingvoj | rumana • germana • franca • hispana • hungara |
| Ŝtataneco | Hungario Rumanio Germanio
|
| Okupo | |
| Okupo | ĵurnalisto milita historiisto
|
Dezső JÁSZ (laŭ kutima hungara sinsekvo JÁSZ Dezső [ja:s]) (naskiĝis la 15-an de decembro 1897 en Carei, Rumanio; mortis la 11-an de oktobro 1981 en Berlino, Germanio) estis rumania hungara redaktoro, verkisto, milithistoriisto.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Dezső Jász en 1919 estis kunlaboranto de gazeto Vörös Lobogó, redaktite de Zoltán Franyó. Post falo de la hungara konsilantara respubliko li devis elmigri. En Ĉeĥoslovakio li estis kunlaboranto de gazeto Kassai Munkás, poste li redaktis en Rumanio dla gazeton Világosság de Braŝovo, pli poste la gazeton Előre de Târgu Mureș. En Bukareŝto li eldonis kun ksilografaĵoj de Sándor Bortnyik la libron de elmigrintaj verkistoj Májusi Emléklap (1923). Samloke li ekigis la partigazeton Munkás (27-a de majo 1923 - 9-a de aprilo 1924). Oni senigis lin de rumana civitaneco kaj elpelis lin el Rumanio.
En Hispanio li estis brigadestro de la armeo, resp. ĝia milioperacia ĉefulo, pli poste en Francio unuokomandanto de kontraŭstara movado. Post la militito li loksidiĝis en Berlino. Li publikis en germana, franca kaj hispana lingvoj.
Memoraĵo[redakti | redakti fonton]
- A sok közül egy (1977).
Fonto[redakti | redakti fonton]
- Romániai magyar irodalmi lexikon Arkivigite je 2016-03-04 per la retarkivo Wayback Machine