Vlkovice (distrikto Cheb)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Vlkovice
Vlkovice
germane Wilkowitz
municipo
Alvetureja vojo de Mariánské Lázně
Flago
Blazono
Oficiala nomo: Vlkovice
Ŝtato Ĉeĥio Ĉeĥio
Regiono Regiono Karlovy Vary
Distrikto Distrikto Cheb
Administra municipo Mariánské Lázně
Historiaj regionoj Bohemio, Sudetio
Situo Vlkovice
 - alteco 666 m s. m.
 - koordinatoj 49° 56′ 56″ N 12° 44′ 21″ O / 49.94889 °N, 12.73917 °O / 49.94889; 12.73917 (mapo)
Areo 4,92 km² (492 ha)
Loĝantaro 124 (2024)
Denseco 25,2 loĝ./km²
Unua skribmencio 1273
Horzono MET (UTC+1)
 - somera tempo MET (UTC+2)
Poŝtkodo 353 01
NUTS 3 CZ041
NUTS 4 CZ0411
NUTS 5 CZ0411 539376
Katastraj teritorioj 2
Partoj de municipo 2
Bazaj setlejunuoj 2
Situo enkadre de Ĉeĥio
Situo enkadre de Ĉeĥio
Situo enkadre de Ĉeĥio
Vikimedia Komunejo: Vlkovice
Retpaĝo: www.vlkovice.cz
Portalo pri Ĉeĥio

Vlkovice (germane Wilkowitz) estas municipo en Ĉeĥio, kiu troviĝas en distrikto Cheb, Regiono Karlovy Vary. Ĝi troviĝas 35 km sudoriente de Cheb. La plej proksimaj urboj estas Mariánské Lázně (4 km nordokcidente), Planá (12 km sude) kaj Teplá (13 km oriente). Vivas ĉi tie 124 loĝantoj (2024).

La najbaraj municipoj de la setlejo estas Zádub-Závišín, Chodová Planá, Ovesné Kladruby kaj Mariánské Lázně.

Historio[redakti | redakti fonton]

La unua skribmencio pri la vilaĝo devenas el la jaro 1273.

Loĝantaro[redakti | redakti fonton]

Evoluo de nombro de loĝantoj
La datoj devenas el datumbazo de Vikidatumoj


JaroLoĝantoj
1869312
1880336
1890287
1900307
1910333
1921312
JaroLoĝantoj
1930377
1950166
1961149
1970125
1980135
1991130
JaroLoĝantoj
2001127
2014120
2016121
2017114
2018119
2019116
JaroLoĝantoj
2020116
2021125
2022122
2023127
2024124

Partoj de municipo[redakti | redakti fonton]

Memorindaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • 7 pentaj krucoj – tipaj krucoj por regiono de Ĥebio. Tio estas ŝtonaj, permane hakitaj monumentoj de ĉi tieaj loĝantoj. Plimulte hakis ilin tiu, kiu faris ian pezan krimon (precipe murdon). Sed en kelkaj okazoj la fono de ilia estiĝo ne estis tiel tragika, ili estiĝis ekz. ankaŭ kiel orientigaj punktoj en la pejzaĝo aŭ lokoj de renkontiĝo.
  • Tilio en vilaĝplaco

Pluaj fotoj[redakti | redakti fonton]